ERSİN ÖZTOYCAN-Kuzey Kıbrıs Disleksi Derneği

Ersin Öztocan ile röportaj- Kuzey Kıbrıs Disleksi Derneğinin kurucusu .Ersin iki disleksi çoçuğa sahip, kendiside disleksi olan bir anne .

*İlk ne zaman çocuklarınızın disleksi olduğunu anladınız ve tepkiniz ne oldu ?

İlkokul ikinci sınıfta öğrenme güçlüğü çekmeye başlayınca anladım( 7 yaşında ).Oğlum ve ben oğlumun disleksi olduğunu öğrendiğimizde , okulda yaşadığı güçlüklerin nedenini belirlediğimiz için çok rahatladık.

*Çocuklarınız disleksi yüzünden ne tür sorunlarla karşı karşıya geldi ?

İlk olarak, oğlum saatlerce öğrettiğimiz basit kelimeleri öğrenmede zorluk çekiyordu.”b” ve “d” harflerini karıştırıyor ve daima seslendirerek yazmaya çalışıyordu.Kısa süreli hafızası nedeniyle talimatları unutabiliyordu.Sonuç olarak ev ödevlerini kayıt etmekte zorluk çekiyordu

Benim çocuğum çok sosyal bir çocuktu ve başlangıçta okula gitmeyi seviyordu, ancak akranlarından geri kalmaya başladığında her sabah okula gitmeden önce ağlamaya ve karın ağrılarından şikayet etmeye başladı.Okula gitmek zorunda olma düşüncesinden kesinlikle nefret ediyordu ve yedi yaşında okuldan kaçtı.

*Kuzey Kıbrıs’a taşındığınızda eğitimde nasıl farklılıklar oluştu ?

İngiltere ve Kıbrıs arasındaki fark, 1996 yılında Kıbrıs’a taşındığımızda disleksinin Kıbrıs’da hiç duyulmamış olmasıydı.Öğretmenler ve psikologların diklesik bir çocuğu nasıl belirleyeceği ve eğiteceği konusunda hiç bir fikirleri yoktu.

*Ne zaman ve ne için disleksi derneğini kurdunuz ?

2001 yılında derneği kurdum.Ana neden böyle bir derneğe ihtiyaç olduğunu hissetmemdi.Aynı zamanda diğer ebeveynlerin ve çocukların benim ve çocuklerım gibi zorluk çekmesini istemedim.Kızım okuldaki birçok öğtretmeninin hoş olmayan davranışlarından ötürü intihar etmenin sınırındaydı.

*Dernekleşme sürecine nasıl başladınız ?

İlk başta, eşimin tekstil fabrikasındaki ofisinde çalışmaya başladım.Ancak yerimiz bizi ziyaret edenlere yetmeyecek kadar küçük olduğu için bu dönem kısa sürdü.Finansman için Uluslararsı projeler ofisine başvurdum ve “ Disleksiden etklilenenler için yardım” projesi sayesinde kendi merkezimizi kurabildim.

*Kuruluş aşamasında ne tip zorluklarla karşılaştınız ?

Karşılaştığımız ana problem Türkçe materyal ve bilginin azlığıydı. Aynı zamanda,Özel Eğitim Uzmanı öğretmenlerinin de çoklu zeka eğitim teknikleri hakkında bir bilgisi yoktu.


Kıbrıs’taki sınav sistemi, disleksik öğrenciler için çok zor ve eğer öğrenci yıl sonundaki sınavdan başarısız olursa yılı tekrar etmek zorunda kalıyor.Ancak, disleksik öğrenciler ile ilgili yaptığımız kampanyalar sonucunda,disleksik çocuklar için sınavlarda ekstra zaman ve sözlü sınav gibi öncelikler söz konusu oldu.

*Dernekte ne tip etkinlikler yapıyorsunuz ?

Çocukları değerlendirmeden geçirerek disleksi riski taşıyıp taşımadığını belirliyoruz.Aynı zamanda bireysel eğitim programları uyguluyoruz..

Aynı zamanda öğretmenler ve ebeveynlere okulda ve evde kendi çocuklarına nasıl yardımcı olacakları bilgisini veriyoruz.

Eğitim alanındakiler için seminer ve konferasnlar düzenliyoruz..

Disleksi çocuğu olan ailelere önereceğiniz en önemli tavsiyeniz ne olurdu ?

Ailelere verebileceğim en önemli tavsiye , dikleksi nedir ve bir çocuğun okul ve ev hayatına bunun nasıl etkileri olur konusunda kendilerini eğitmeleridir.

Her disleksi farklı semptomlara sahip olabilir ; bu nedenle, aileler çocuklarının güçlü ve zayıf yönlerini anlayabilecek bilinçte olmalılardır.Çocuklarının nasıl öğrenebileceğini keşfetmelilerdir.Bütün çocuklar okulda öğretildiği şekilde öğrenemezler.Aileler öğretmenlere bu konuda bilgi akışını sağlayacak kişilerdir.

Ebeveynler çocuklarına onların yanında olduklarını hissettirmelidirler.Empati kurmalılar ama çok fazla koruyucu olmamaya da dikkat göstermelidirler.Çocuk, zorlukların üstesinden gelebilmek için disipline ve plana ihtiyac duyar.

*Kitap yazdığınızı biliyorum,bu konuda ne söylemek istersiniz ?

Evet, 23 Haziran 2008 de lanse edilen otobiyagrafmi yazıyorum.Disleksi çocuğu olan aileler, bu kitabı sadece çocuğumun okulda karşılaştığı zorluklardan dolayı değil aynı zamanda ben öğrenciyken de karşılaştığım problemlerden dolayı ilginç bulacaklar.Çocuklarımın disleksi olduğunu öğrenene kadar benimde bir disleksi olduğumun farkında değildim.Aynı zamanda kitabımda Kıbrıslı bir Türk olarak Londra'da büyümenin kültürel zorluklarından da bahsettim.

http://www.ersinoztoycan.com/

/http://www.disleksi.org/